Güney İtalya’daki Agrigento şehrine bağlı küçük bir kasaba olan Siculiana’da bulunan siyah İsa heykeli yerel bir geleneğin tam göbeğinde yer alır. Heykel, her yıl 3 Mayıs’ta düzenlenen törende, cemaat içinden seçilen bir grup tarafından şehrin kalabalık sokaklarında dolaştırılır. İtalya’nın ve dünyanın dört bir yanına dağılmış yüzlerce Siculiana’lı da bu törene katılmak ve koruyucu meleklerine bağlılıklarını göstermek için yılın bu vakti şehirlerine dönerler. Şehrin bitişiğinde yer alan tartışmalı mülteci kampında yaşayan Gana doğumlu Edward’ın törende heykeli taşıyacaklar arasında yer almak istemesi kasabayı ikiye böler. İnançların ortak olduğunu teyit edecek bu basit talep, acaba kasabalılar ve göçmenler arasındaki ilişkinin yeniden kurgulanmasını sağlayacak bir dönüş noktası olabilecek mi? Ötekine karşı korku ve önyargının kaynağını inceleyen bu yolculukta, kasabalıların -bu küçük Avrupa kasabasının yerleşimcilerinin- imanlarının temel simgesi olan siyah İsa heykelinden yola çıkarak kendi kimliklerini sorgulaması gerekecek.